Aklanmanın İmanla Olduğunu Kanıtlayan Ayetler

Aklanma, Tanrı’nın günahlı olan kişiyi yasal olarak masum ilan ettiği bir eylemdir. Bu günahlı insanları günahsız yapmaz, ancak onları artık günahsız “ilan edilirler.” Bu doğruluk, kişiyi Tanrı’nın önünde aklar. Kişi, Mesih’in kanıyla aklanır, “Böylece şimdi O’nun kanıyla aklandığımıza göre…” (Romalılar 5:9). İsa çarmıha gerilmiş, gömülmüş ve tekrar dirilmiştir (1.Korintliler 15:1-4). Tanrı, İsa çarmıhtayken O’nun doğruluğunu bize, bizim günahlarımızı da Mesih’e aktarmıştır. Bu nedenle, 1.Petrus 2:24 şöyle yazıyor, “Bizler günah karşısında ölelim, doğruluk uğruna yaşayalım diye, günahlarımızı çarmıhta kendi bedeninde yüklendi. O’nun yaralarıyla şifa buldunuz.” Aynı şekilde 2.Korintliler 5:21 şöyle diyor, “Tanrı, günahı bilmeyen Mesih’i bizim için günah sunusu yaptı. Öyle ki, Mesih sayesinde Tanrı’nın doğruluğu olalım.” Bununla birlikte, biz imanla (Romalılar 5:1), Yasa’nın işlerinden bağımsız olarak aklandık (Romalılar 3:28).

Kurtulmak demek, Tanrı’nın bizi kendisine karşı işlediğimiz günah sonucu hak ettiğimiz adil yargıdan ve gazaptan kurtarması demektir. Bu, bizim günahlarımızdan dolayı yargılanmayacağımız ve  böylece sonsuz yıkıma uğramayacağımız anlamına geliyor. Kurtulmak, Tanrı’nın önünde aklanmak demektir. Yalnızca Hristiyanlar kurtulmuştur. Yalnızca Hristiyanlar aklanmıştır. Esas mesele, kurtuluşun yani aklanmanın yalnızca imanla mı yoksa iman ve ek olarak başka şeylerle mi elde edildiğidir.

Aşağıdaki ayet listesi, kurtuluşun/aklanmanın imanla olduğunu yazan ayetlerdir.

• Yuhanna 3:16 – “Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu’nu verdi. Öyle ki, O’na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, hepsi sonsuz yaşama kavuşsun.”
• Romalılar 3:22 – “Tanrı insanları İsa Mesih’e olan imanlarıyla aklar. Bunu, iman eden herkes için yapar. Hiç ayrım yoktur.”
• Romalılar 3:24 – “İnsanlar İsa Mesih’te olan kurtuluşla, Tanrı’nın lütfuyla, karşılıksız olarak aklanırlar.”
• Romalılar 3:26 – “Bunu, adil kalmak ve İsa’ya iman edeni aklamak için şimdiki zamanda kendi adaletini göstermek amacıyla yaptı.”
• Romalılar 3:28-30 – “Çünkü insanın, Yasa’nın gereklerini yaparak değil, iman ederek aklandığı kanısındayız. Yoksa Tanrı yalnız Yahudiler’in Tanrısı mı? Öteki ulusların da Tanrısı değil mi? Elbet öteki ulusların da Tanrısı’dır. Çünkü sünnetlileri imanları sayesinde, sünnetsizleri de aynı imanla aklayacak olan Tanrı tektir.”
• Romalılar 4:3 – “Kutsal Yazı ne diyor? “İbrahim Tanrı’ya iman etti, böylece aklanmış sayıldı.”
• Romalılar 4:5 – “Ancak çalışmayan, ama tanrısızı aklayana iman eden kişi imanı sayesinde aklanmış sayılır.”
• Romalılar 4:11 – “İbrahim daha sünnetsizken imanla aklandığının kanıtı olarak sünnet işaretini aldı. Öyle ki, sünnetsiz oldukları halde iman edenlerin hepsinin babası olsun, böylece onlar da aklanmış sayılsın”
• Romalılar 4:16 – “Bu nedenle vaat, Tanrı’nın lütfuna dayanmak ve İbrahim’in bütün soyu için güvence altına alınmak üzere imana bağlı kılınmıştır. İbrahim’in soyu yalnız Kutsal Yasa’ya bağlı olanlar değil, aynı zamanda İbrahim’in imanına sahip olanlardır.”
• Romalılar 5:1 – “Böylece imanla aklandığımıza göre, Rabbimiz İsa Mesih sayesinde Tanrı’yla barışmış oluyoruz.”
• Romalılar 5:9 – “Böylece şimdi O’nun kanıyla aklandığımıza göre, O’nun aracılığıyla Tanrı’nın gazabından kurtulacağımız çok daha kesindir.”
• Romalılar 9:30 – “Öyleyse ne diyelim? Aklanma peşinde olmayan uluslar aklanmaya, imandan gelen aklanmaya kavuştular.”
• Romalılar 9:33 – “Yazılmış olduğu gibi: “İşte, Siyon’a bir sürçme taşı, Bir tökezleme kayası koyuyorum. O’na iman eden utandırılmayacak.”
• Romalılar 10:4 – “Oysa her iman edenin aklanması için Mesih, Kutsal Yasa’nın sonudur.”
• Romalılar 10:9-10 – “İsa’nın Rab olduğunu ağzınla açıkça söyler ve Tanrı’nın O’nu ölümden dirilttiğine yürekten iman edersen, kurtulacaksın. Çünkü insan yürekten iman ederek aklanır, imanını ağzıyla açıklayarak kurtulur.”
• Romalılar 11:6 – “Eğer bu, lütufla olmuşsa, iyi işlerle olmamış demektir. Yoksa lütuf artık lütuf olmaktan çıkar!”
• Galatyalılar 2:16 – “Yine de insanın Kutsal Yasa’nın* gereklerini yaparak değil, İsa Mesih’e iman ederek aklandığını biliyoruz. Bunun için biz de Yasa’nın gereklerini yaparak değil, Mesih’e iman ederek aklanalım diye Mesih İsa’ya iman ettik. Çünkü hiç kimse Yasa’nın gereklerini yaparak aklanmaz.”
• Galatyalılar 2:21 – “Tanrı’nın lütfunu geçersiz saymış değilim. Çünkü aklanma Yasa aracılığıyla sağlanabilseydi, o zaman Mesih boş yere ölmüş olurdu.”
• Galatyalılar 3:5-6 – “Size Kutsal Ruh’u veren ve aranızda mucizeler yaratan Tanrı, bunu Yasa’nın gereklerini yaptığınız için mi, yoksa duyduklarınıza iman ettiğiniz için mi yapıyor? Örneğin, “İbrahim Tanrı’ya iman etti, böylece aklanmış sayıldı.”
• Galatyalılar 3:8 – “Kutsal Yazı, Tanrı’nın öteki ulusları imanlarına göre aklayacağını önceden görerek İbrahim’e, “Bütün uluslar senin aracılığınla kutsanacak” müjdesini önceden verdi.”
• Galatyalılar 3:14 – “İbrahim’e sağlanan kutsama Mesih İsa aracılığıyla uluslara sağlansın ve bizler vaat edilen Ruh’u imanla alalım diye…”
• Galatyalılar 3:22 – “Oysa İsa Mesih’e olan imana dayanan vaat iman edenlere verilsin diye, Kutsal Yazı bütün dünyayı günahın tutsağı ilan ediyor.”
• Galatyalılar 3:24 – “Yani imanla aklanalım diye Mesih’in gelişine dek Yasa eğitmenimiz oldu.”
• Efesliler 1:13 – “Gerçeğin bildirisini, kurtuluşunuzun Müjdesi’ni duyup O’na iman ettiğinizde, siz de vaat edilen Kutsal Ruh’la O’nda mühürlendiniz.”
• Efesliler 2:8 – “İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı’nın armağanıdır.”
• Filipililer 3:9 – “Öyle ki, Mesih’i kazanayım ve Kutsal Yasa’ya dayanan kişisel doğruluğa değil, Mesih’e iman etmekle kazanılan, iman sonucu Tanrı’dan gelen doğruluğa sahip olarak Mesih’te bulunayım.”
• Timoteos 1:16 – “Ama Mesih İsa, kendisine iman edip sonsuz yaşama kavuşacak olanlara örnek olayım diye sınırsız sabrını öncelikle bende sergilemek için bana merhamet etti.”

Yakup 2:24, yalnızca imanla değil

Kutsal Yazılar açıkça bizim Mesih’e olan imanla ve O’nun çarmıhta yaptıklarıyla kurtulduğumuzu (aklandığımızı) yazıyor. Bizi kurtaran yalnızca imandır. Ancak, Yakup 2:24 ayetini kullanmadan da edemiyoruz. “Görüyorsunuz, insan yalnız imanla değil, eylemle de aklanır.”

Burada hiçbir çelişki yoktur. Yapmanız gereken tek şey bağlama bakmaktır. Yakup 2.bölümde, 26 ayet vardır: 1-7 arası ayetler ayrımcılık yapılmaması gerektiğini buyuruyor. 8-13 arası ayetler, Yasa’nın yorumunu yapar. 14-26 ayetleri ise imanla eylemlerimiz arasındaki ilişkiyi anlatır.

Yakup bu bölüme, imanı olup da eylemleri olmadığını söyleyen bir adamdan bahsediyor. “Kardeşlerim, bir kimse iyi eylemleri yokken imanı olduğunu söylerse, bu neye yarar? Böylesi bir iman onu kurtarabilir mi?” (Yakup 2:14). Yani Yakup bunun ölü iman olduğunu vurguluyor çünkü bu, sözlü bildiriden öte bir şey değildir. Ne hayat ne de eylem vardır. Yakup cümlesine olumsuz bir şekilde başlayarak ölü imanın ne olduğunu gösteriyor (15-17 ayetleri, eylemsiz iman). Daha sonra da, Yakup o tür bir imanın cinlerin imanından bir farkı olmadığını söylüyor (19.ayet). Son olarak da, yaşayan iman yani eylemlerle olan iman örneğini veriyor. Yakup, imanlarını eylemleriyle göstermiş olan İbrahim ve Rahav örneklerini veriyor.

Kısacası, Yakup iki türlü imanı inceliyor: biri tanrısal işleye yöneltir, diğeri ise yöneltmez. Biri gerçek imandır, diğeri değildir. Biri diri imandır, diğeri ölüdür. Bu nedenle, “eylemsiz iman da ölüdür.” (Yakup 2:26).

Ayrıca Yakup, Pavlus’un Romalılar 4:3’te imanla aklanma öğretisini savunmak için kullandığı ayetin aynısını kullanıyor. Yakup 2:23 şöyle diyor, “Böylelikle, “İbrahim Tanrı’ya iman etti, böylece aklanmış sayıldı” diyen Kutsal Yazı yerine gelmiş oldu.” Eğer Yakup, diğer Yeni Antlaşma yazarlarına uymayarak eylemlerle kurtuluşu savunsaydı, o halde, onların kullandığı İbrahim örneğini kullanmazdı.

Sonuç

Aklanma yalnızca imanladır. Gerçek iman Tanrı’nın işidir (Yuhanna 6:28-29), Tanrı tarafından verilir (Filipililer 1:29) ve Tanrı’nın içimizde olan çalışmasıyla (Yuhanna 1:13) kişiyi değiştirir (2.Korintliler 5:17). Bu aklanma ve değişmenin sonucu olarak, günahlı insan günahından dönerek kendisini iyi işler yapmaya adar. Ancak bizi kurtaran veya bizim Tanrı’da kalmamızı sağlayan şeyler, işler değillerdir. İsa, kurtulup O’nda kalmamız için gereken ne varsa hepsini çarmıhta bizim için sağlamıştır. İhtiyacımız olanlar İsa’dadır. Kurtulmak için – aklanmak için – ihtiyacımız olan tek şey, Tanrı’nın bizim için Mesih’in çarmıhında neler yaptığına inanmaktır; bu nedenledir ki, Kutsal Kitap imanla aklandığımızı söylüyor (Romalılar 5:1). İman ederek Tanrı’nın önünde aklanmak ve yaşanan değişim, iyi işlerle sonuçlanır.