En Erken İman Açıklaması: 1.Korintliler 15:3-4

İsa, O’nun çarmıha gerilişi ve dirilişinin doğruluğu hakkında yapılan eleştirilerden bir tanesi de, İsa’dan sonra araya birçok efsanenin karıştığı ve gerçek olayların çarpıtıldığı iddiasıdır. Eğer durum böyleyse, o halde Mesih’in çarmıha gerilişiyle ilgili bilgiler ne kadar erken tarihe dayanırsa, olaylara efsanelerin ve masalların girme ihtimali de o kadar azalmalıdır.

1.Korintliler 15:3-5, birçok uzman tarafından en erken iman açıklaması olarak kabul edilmektedir. İman açıklaması, inanç beyanı demektir. 1.Korintliler 15:3-5’te Pavlus’un bu bilgiyi aldığını görüyoruz. Ayet şöyledir,

“Aldığım bilgiyi size öncelikle ilettim: Kutsal Yazılar uyarınca Mesih günahlarımıza karşılık öldü, gömüldü ve Kutsal Yazılar uyarınca üçüncü gün ölümden dirildi. Kefas’a*, sonra Onikiler’e* göründü.” (1.Korintliler 15:3-5)

Bazı olaylayın tarihlerine kronolojik açıdan bakacak olursak, olayların gerçekleşme ve yazıya geçirilme arasındaki zaman aralığı oldukça kısadır.

İsa’nın M.S. 30 yılında çarmıha gerilmişse, Pavlus’un iman edişi de M.S. 34 yıllarında olduysa ve onun Yeruşalim’e yaptığı ilk ziyaret M.S. 37 yılında olmuşsa, o halde Mesih’in çarmıha gerilmesi ve Pavlus’un O’nun ölümü, gömülmesi ve dirilişi hakkında (Yeruşalim’de) aldığı bilgi arasındaki süre yedi yıldır (ya da beş yıl). Bu da, olaylara efsanelerin karışamayacağı kadar kısa bir süredir. Bu oldukça önemli, çünkü o sırada havariler yaşıyorlardı ve Pavlus’la konuşmuşlardı. Onlar Mesih’in ölümünün, gömülüşünün ve dirilişinin gördü tanıklarıydılar. Pavlus’un kendisi de İsa’yı ölümünden önce ve dirilişinden sonra görmüştür (Elçilerin İşleri 9). Pavlus havarilerle hemfikirdi ve Pavlus, 1.Korintliler 15’i M.S. 54 yıllarında yazmıştır.[1]

1.Korintliler mektubu M.S. 54.yıllarda yazıldığına göre, demek ki İsa’nın ölümü, gömülmesi ve dirilişi olayından 24 yıl sonra yazılmıştır. Bu da, çok az bir süredir. Unutmayın, Pavlus hatalı olsaydı, onun hatasını düzeltebilecek birçok Hristiyan vardı. Ancak ne Yahudi, ne Romalı ne de bir Hristiyan’ın İsa’nın ölümü, gömülmesi ve dirilişi hakkında bir düzeltme yaptığına dair hiçbir kanıt yoktur.

Bazı Kutsal Kitap eleştirmenleri, Mesih hakkında Kutsal Kitap-dışı farklı kanıtlar olmadığından dolayı, O’nun var olmadığını savunuyorlar (bkz. İsa diye biri var mıydı?). Kılıcın iki tarafı da keskindir. Madem ki onlar bunları kanıtlayan Kutsal Kitap-dışı kanıtların var olmadığından dolayı olayların gerçek olmadıklarını ileri sürüyorlarsa, o halde biz de, İsa’nın ölümünü, gömülmesini ve dirilişini reddeden hiçbir Kutsal Kitap-dışı kanıtın olmadığını söyleyerek, bu olayların gerçek olduğunu söyleyebiliriz. Yani, Kutsal Kitap-dışı kanıtların eksikliği, İsa’nın yaşayıp yaşamadığını veya ölüp ölmediğini ispatlamaz.

Üstelik, Pavlus müjdeleri doğrulamıştır (Pavlus, müjdeler yazılmadan önce yazdı) ve bazı şeyleri doğruladı:

• İsa, Yahudi olarak doğdu (Galatyalılar 4:4)
• İsa’ya ihanet ettiler (1.Korintliler 11:23)
• İsa çarmıha gerildi (Galatyalılar 3:1; 1.Korintliler 2:2; Filipililer 2:8)
• İsa gömüldü ve ölümden dirildi (1.Korintliler 15:4; Romalılar 6:4)

Açıkça görüldüğü üzere, Pavlus İsa’nın bir efsane olduğunu değil, tarihsel bir kişilik olarak kabul ediyordu. Üstelik Pavlus imanında sağlam duran ve imanı uğruna çok zulüm gören biriydi. O, masallara inanacak bir insan değildi. En önemlisi ise, eskiden o bir Ferisi’ydi ve Kiliseye zulm eden biriydi. Onun konumunu değiştirmek için, Yahudi geleneğini terketmesi, zulüm görmesi, kırbaçlanması ve hapse girmesi için çok büyük bir şeyin olması gerekirdi. En akla yatkın açıklama da, İsa’nın ölüp, gömülüp, dirldiği ve Luka’nın Elçilerin İşleri 9.bölümde yazdığı gibi, Pavlus’a görünmesidir.

[1] Birçok uzman, Pavlus’un bu iman bildirgesini, Korint’e daha önce M.S. 51 yıllarında gittiği sırada ilettiğini savunuyorlar.